درخت انجیر با نام علمی ficus carica معرفی می شود. انجیر درختی برگریز بوده و بومی جنوب غربی آسیا می باشد. این درخت در زمان فراعنه و روم باستان از جنوب غرب آسیا به مصر آورده شد. مطمئناً از آنجا نیز به سایر مناطق مدیترانه مانند اسپانیا آورده شد. تحقیقات و شواهد نشان می دهد که درخت انجیر حدود هزار سال زودتر از گیاهان دیگر مانند گندم اهلی شده است. انواع درخت انجیر برای کاشت و پرورش وجود دارند. برخی از این درختان مانند درخت انجیر معابد بومی منطقه خاصی هستند.
درخت انجیر گیاهی است که حداکثر ارتفاع آن به ۸ متر می رسد. با این حال، پیدا کردن درخت هایی با بیش از ۴ متر ارتفاع کار دشواری است. این موضوع به این دلیل است که درخت انجیر را هرس می کنند. هرس باعث می شود تا باغبانان برداشت راحت تری داشته باشند. اگر درختان انجیر بدون هرس رشد کنند، انجیرهایی که از شاخه‌های بالایی جوانه می زنند احتمالاً به زمین می افتند. این میوه ها بعد از ضربه ناشی از سقوط می ترکند.
درخت انجیر از ۵۰۰۰ سال قبل از میلاد توسط انسان کشت می شده است. درخت انجیر از تیره توت و از گونه فیکوس ها ( ficus ) است. فیکوس ها طیف وسیعی از گیاهان را در بر می گیرند از انجیر های خوراکی ، وحشی تا گل های زینتی مانند فیکوس برگ درشت و فیکوس بنجامین. منبع
یک درخت انجیر معابد بالغ حدود ۳-۴ متر عرض دارد و از شاخه های متعددی تشکیل شده است. از این شاخه ها، برگ های لوب دار به طول ۲۵ سانتی متر و عرض ۱۸ سانتی متر می رویند. درختان انجیر سبز هستند اما با سرد شدن هوا زرد می شوند، سپس قهوه ای شده و در نهایت می افتند.
درخت انجیر معابد و انواع درختان انجیر در بهار شکوفا می شوند. شکوفا شدن این درختان به شکل عجیب انجام می شود. درختان انجیر گل های کوچکی دارند که در داخل آن ها گروه خاصی از زنبورها گرده افشانی انجام می دهند. این حشرات از سوراخ قاعده انجیر وارد می شوند و تخم های خود را داخل آن می گذارند. بعد از بیرون آمدن لاروهای نر، زنبورهای نر با ماده ها که هنوز داخل تخم هستند، جفت می شوند و سپس می میرند. در نهایت ماده ها از تخم بیرون آمده و می توانند از انجیر بیرون بیایند، چرا که آن ها بال دارند و گرده افشانی را نیز انجام می دهند.
به طور کلی انواع درخت انجیر در سه دسته تزیینی، وحشی و خوراکی قرار می گیرند، با این حال انواع درخت انجیر خوراکی نسبت به دیگر درختان انجیر محبوبیت بیشتری دارند. درخت انجیر معابد، انجیر جوانیس، انجیر وارجنیونا و انجیر بنگال نمونه ای از انجیرهای وحشی هستند. این انجیرها به شکل خودرو در مناطق مستعد یافت می شوند. فیکوس برگ ریز، فیکوس پالیما یا انجیر چسب، فیکوس برگ درشت و فیکوس بنجامین از جمله درختان انجیر تزیینی هستند.
درخت انجیر خوراکی در سه رده انجیر معمولی، انجیر سان پادرو و انجیر ازمیر قرار می گیرد. انجیرهای خوراکی با خانواده فیکوس کاریکا معرفی می شوند. این انجیرها از نظر نیاز یا عدم نیاز به گرده افشانی و همچنین دفعات میوه دهی در یک سال با هم متفاوت هستند. درخت انجیر ازمیر برای تکثیر نیاز به گرده افشانی دارد، این در حالی است که انجیر معمولی و سان پادرو برای تکثیر نیازی به گرده افشانی ندارند.
درخت انجیر معابد را به عنوان درخت انجیر مقدس نیز می شناسند. این درخت در گذشته مورد توجه اهالی بوده و آن ها به درخت نخ و پارچه گره می زدند. در واقع آن ها با گره زدن بر روی درخت به دنبال اجابت حوائج بودند. این درخت عمری معادل ۵۰۰ تا ۶۰۰ سال دارد و در مناطق جنوب کشور مثل جزیره کیش، هرمزگان، بوشهر و… یافت می شود. درخت انجیر معابد به شکل بومی متعلق به جنگل های بارانی است و چرخه زندگی متفاوتی نسبت به انواع درخت انجیر طی می کند.
در کشور ایران شهرهای مختلفی قابلیت پرورش درخت انجیر را دارند. با این حال، استان فارس مهم ترین قطب پرورش و تولید انجیر به حساب می آید. علت این موضوع را می توان در شرایط مساعد این منطقه برای پرورش انجیر جست و جو کرد. در استان فارس نیز مهم ترین مرکز تولید انجیر، استهبان می باشد. در شهرستان استهبان شاهد تولید و پرورش گونه های انجیر ازمیر هستیم. انجیر کشکی، انجیر متی، انجیر پیوس، انجیر سیاه، انجیر سبز، انجیر رونو و شاه انجیر نمونه ای از انجیرهای تولید شده در شهرستان استهبان هستند. این شهرستان از نظر کشت و پرورش انجیر تنوع قابل توجهی دارد.
درخت انجیر معابد مثل دیگر درختان انجیر خیلی سریع رشد می کرده و زود شروع به انجیر دادن می کند. این موضوع تکثیر درخت انجیر را نیز ساده تر می کند، به عنوان مثال اگر به هر دلیلی درخت انجیر مادر از بین رفت، می توان درخت انجیر را به سرعت تکثیر کرد. میوه درخت انجیر خوشمزه، سالم و قابل کاشت است. بیشتر افراد زمانی که تصمیم به کاشت درخت انجیر می گیرند، بسیار نگران هستند. آن ها گمان می کنند کاشت درخت انجیر و مراقبت از آن بسیار پر زحمت است. این در حالی است که مراقبت از درخت انجیر راحت و بدون دردسر می باشد.
کاشت درخت انجیر می تواند به دلایل مختلفی مورد توجه باشد. میوه درخت انجیر منبع شگفت انگیز فیبر است. از طرفی این میوه می تواند به شکل دمنوش، مکمل، منبع انرژی، مربا، دسر و… استفاده شود.
پیشینه درخت انجیر معابد و انواع درختان انجیر نشان می دهد که این درخت متعلق به شمال آسیاست. این موضوع یادآوری می کند که برای کاشت درخت انجیر باید مکانی شبیه به آب و هوای استوایی را انتخاب کنید. نیاز درخت انجیر معابد و دیگر انجیرها به نور کافی، اصلی ترین عنصر حیاتی است که باید به بهترین شکل ممکن فراهم شود. در واقع فرقی نمی کند که شما در محیط خانه یا گلدان انجیر بکارید، در هر صورت باید آن را در محلی قرار دهید که شش ساعت یا بیشتر در روز نور خورشید دریافت کند.
اگر درخت انجیر را در فضای باز می کارید، بهتر است درختان انجیر را در کنار یک سازه مانند دیوار آجری یا گیاهان دیگر بکارید. این کار تضمین می کند که درختان انجیر شما از نور خورشید به شکل کافی بهره مند شوند.
اگر چه برای کاشت درخت انجیر در آب و هوای مختلف محدودیت هایی وجود دارد اما افراد علاقه مند می توانند کشت گلدانی درخت انجیر را تجربه کنند. خوشبختانه در این نوع کاشت، تمام موارد مورد نیاز برای پرورش انجیر کاملاً قابل دسترسی و تنظیم می باشد.
برای ریشه دار شدن قلمه های انجیر یا جوانه زدن بذرهای انجیر، ابتدا ظرف مناسبی برای کاشت انتخاب می شود. در نهایت نیز قلمه های ریشه دار شده یا بذرهای جوانه زده به گلدان منتقل می شوند. ظرف یا گلدان انتخابی شما برای انتقال، باید دو برابر اندازه ریشه باشد، همچنین شما باید فضایی را برای استقرار گیاه باقی بگذارید. در کاشت گلدانی نیز زهکشی خاک اهمیت زیادی دارد، بنابراین باید سوراخ های زهکشی در پایین گلدان وجود داشته باشند. پس از اینکه انجیر را در ظرف انتخابی خود کاشتید، باید بلافاصله آبیاری را انجام دهید. این آبیاری به استقرار مناسب گیاه کمک می کند، همچنین باعث ته نشست ریشه ها می شود.
نیاز آبی درختان انجیر تا حد زیادی به خاک و آب و هوا بستگی دارد. با این حال، درختان انجیر به طور کلی هر هفته به حدود ۱ تا ۱.۵ اینچ (۲۵۴ تا ۳۸۰ میلی متر) آب نیاز دارند. این نوع آبیاری می تواند از طریق باران یا آبیاری منظم انجام شود.
برای تغذیه درختان انجیر توصیه می کنیم از کودهای همه منظوره با فرمول ۸-۸-۸ یا ۱۰-۱۰-۱۰ استفاده کنید. بهتر است کود برای درختان انجیر فقط زمانی استفاده شود که علائم کندی رشد یا رنگ پریدگی برگ ها آشکار باشد. اگر انجیر خود را در خاک شنی بکارید، احتمالاً نیاز به کود دهی سالیانه دارید. نکته مهم دیگر اینکه شما باید هر یک از درختان انجیر خود را که توسط گیاهان دیگر احاطه شده اند، کود دهید، چرا که در این حالت بین درختان رقابت بر سر مواد مغذی به وجود می آید. بهتر است تغذیه را در طی چندین ماه انجام دهید. این مسئله تضمین می کند درختان شما در یک زمان کوتاه، نیتروژن زیادی دریافت نمی کنند.
درخت انجیر معابد مانند تمام درختان انجیر در فصل زمستان به خواب می رود. این موضوع نشان می دهد که فصل زمستان زمان بسیار مناسبی برای هرس درخت انجیر معابد و دیگر درختان انجیر می باشد. هرس درخت انجیر معابد و سایر درخت های انجیر، بهتر است با حذف کردن شاخه های مرده یا بیمار و همچنین شاخه هایی که از چوب بارده انتخابی شما رشد نمی کنند، شروع شود.
اگر پاجوش هایی در اطراف درخت انجیر رشد کرده اند، بهتر است آن ها را نیز از درخت جدا کنید. این موضوع کمک می کند تا در سال آینده میوه های آبدارتر و بزرگ‌تر نوش جان کنید و از سالم بودن محصول لذت به مراتب بیشتری ببرید. در طی این هرس، شاخه های اصلی درخت به حدود یک سوم تا یک چهارم کاهش پیدا می کنند. این موضوع به درخت شما کمک می کند تا برای میوه دهی سال بعد، انرژی به مراتب بیشتری داشته باشد.
گرده افشانی برای درخت انجیر معابد و انواع درخت انجیر متفاوت است. واقعیت امر این است که بعضی از درختان نیاز به گرده افشانی دارند و بعضی دیگر باروری بدون گرده افشانی را تجربه می کنند. این موضوع بستگی به نوع درخت انجیری دارد که برای کاشت انتخاب می کنید. درخت انجیر ازمیر برای تکثیر و پرورش به گرده افشانی نیاز دارد. گرده افشانی این نوع درختان به کمک زنبور بلاستوفاگا انجام می شود.
درخت انجیر معابد نیز مانند هر درختی، نشانه هایی از خود برای آماده سازی برداشت میوه نشان می دهد. در واقع تغییر رنگ، نرم شدن یا حتی افتادن میوه انجیر، می تواند زمان برداشت آن را به خوبی نشان دهد. بهتر است انجیر را درست بلافاصله بعد از چیدن یا کمی بعد از آن بخورید، البته می توانید انجیر خود را دو تا سه روز در یخچال نگه دارید. این نگهداری کمک می کند تا کیفیت انجیر به خوبی حفظ شود.
درخت انجیر معابد مانند هر درخت انجیری در منطقه ای که روزانه ۶ تا ۸ ساعت نور خورشید دریافت می کند، بهترین رشد را دارد. شما باید مطمئن شوید که محل کاشت درخت شما دارای خاک با زهکشی مناسب است. بهتر است این کاشت را در کنار یک سازه انجام دهید، زیرا این کار به محافظت از انجیر شما در برابر نور زیاد خورشید کمک می کند. درختان انجیر را همچنین می توان در ظروف مختلف پرورش داد. این نوع پرورش، امکان تجربه یک کاشت منعطف را برای شما فراهم می کند. پیش از کاشت درخت انجیر، بهتر است انواع درخت انجیر را از نظر شرایط، ویژگی ها و سایر خصوصیات ارزیابی کنید.
درختان انجیر معمولاً در چند سال اول کاشت میوه می دهند. با این حال، زمان بندی خاص میوه بر اساس نوع، مکان و شرایط رشد متفاوت است، البته درختان انجیر پیوند زده در همان سال اول کاشت میوه می دهند.
زمان کاشت درخت انجیر نیز مانند سایر پارامترهای آن تاثیر قابل توجهی در کیفیت محصول، رشد درخت و… دارد. به طور کلی این درخت در فصل بهار رشد مناسبی دارد، با این حال انجیر را می توان در هر زمانی از سال (به جز دوران یخبندان) کاشت. در صورت نیاز می توانید درخت را برای یک فصل در گلدان نگه دارید. در این حالت باید از وضعیت آبیاری منظم و ایده آل درخت انجیر کاملاً مطمئن باشید. حفره ای به اندازه دو برابر ساقه در گلدان یا باغچه ایجاد کنید. بهتر است در حین پر کردن مجدد گودال حفر شده، ریشه های درخت انجیر را از هم باز کنید. گودال حفر شده درخت انجیر باید تا پایه ساقه با خاک پر شود. خاک اطراف درخت انجیر را به خوبی فشار دهید. برای چند فصل اول زندگی درخت انجیر، عاقلانه است که یک چوب محکم برای حمایت از تنه در کنار آن مستقر کنید.
آبیاری درخت انجیر معابد باید در طول تابستان به طور منظم و عمیق انجام شود. در این فصل معمولاً شاهد انجیرهای آبدار و متورم خواهیم بود. آبیاری نامنظم پیامدهای منفی زیادی برای درخت انجیر معابد به همراه دارد. در واقع آبیاری نامنظم ممکن است باعث شکافتن میوه انجیر شود. گیاهانی که در ظرف و گلدان رشد می کنند، به آبیاری دقیق تری نیاز دارند و می توانند در هوای گرم به سرعت خشک شوند. این موضوع به خصوص برای گلدان های سفالی بیشتر اتفاق می افتد. غرقابی شدن نیز از جمله مواردی است که می تواند صدمات زیادی به درخت انجیر وارد کند. این مسئله در مورد انواع درخت انجیر وجود دارد. برای جلوگیری از این نوع مشکلات، بهتر است بعد از آبیاری گلدان کمی منتظر بمانید تا از زهکشی خاک و خارج شدن آب از گلدان مطمئن شوید. تمام انجیرها از جمله درخت انجیر معابد باید در طول زمستان کمتر آبیاری شوند.
عوامل محیطی و شرایط آب و هوایی از مواردی هستند که رشد درخت انجیر را تحت تاثیر قرار می دهند. انجیر یک درخت نیمه گرمسیری بوده و به همین دلیل می تواند در آب و هوای نیمه گرم یا معتدل رشد خوبی داشته باشد. میزان بارندگی، وضعیت دما، میزان ارتفاع، شیب زمین و… از جمله عواملی هستند که بر وضعیت رشد و پرورش درخت انجیر تاثیر می گذارند.
برای پرورش درخت انجیر، باید ابتدا اطلاعات لازم را در مورد شرایط پرورش این درخت به دست آورد. دمای منهای ۹ درجه می تواند باعث نابودی درخت انجیر شود. این میزان مقاومت در مورد درخت های بارور و بالغ انجیر تخمین زده شده است. قلمه و نهال های تازه کاشته شده مقاومت کمتری نسبت به درختان انجیر بالغ دارند.
عده ای گمان می کنند درخت انجیر با توجه به اینکه یک درخت گرمسیری است، می تواند در هر شرایط دمایی گرم دوام بیاورد. این در حالی است که درخت انجیر نیز برای تحمل گرما آستانه مشخص و معینی دارد، به عنوان مثال درخت انجیر قادر به تحمل دمای بالای ۴۵ درجه سانتی گراد نیست. این دما می تواند به درخت انجیر آسیب جدی وارد کند. این تاثیر منفی بر روی درختان انجیری که به شکل دیم پرورش پیدا می کنند، بیشتر دیده می شود. دمای بیشتر از ۴۲ درجه سانتی گراد می تواند آسیب های جدی برای درخت انجیر به همراه داشته باشد. این گرمای بالا می تواند باعث ریزش برگ ها و زرد شدن آن ها شود.
بارندگی برای درخت انجیری که به شکل دیم یا آبی کاشته شده، اهمیت دارد. بارندگی سالانه بین ۳۰۰ تا ۴۰۰ میلی متر می تواند برای رشد درختان انجیر مناسب باشد.
نکته مهم در مورد کاشت درخت انجیر این است که این درخت در اغلب خاک ها می تواند رشد کند. با این وجود، خاک های سبک گزینه مناسبی برای رشد درختان انجیر هستند. بهتر است میزان اسیدیته خاک درخت انجیر بین ۲.۶ تا ۷.۷ باشد. خاک های رسی یا خاک هایی که از نظر مواد مغذی فقیر هستند، نمی توانند گزینه مناسبی برای پرورش درخت انجیر باشند. این مسئله در مورد کاشت درختان انجیر دیمی اهمیت به مراتب بیشتری دارد. نکته مهم دیگر در مورد شرایط کاشت درخت انجیر این است که عمق مناسب خاک آن باید بین یک تا ۲ متر باشد.
خوشبختانه درخت انجیر روش هایی مختلفی برای کاشت دارد، البته بهتر است این روش ها در زمان مناسب برای کاشت درخت انجیر به کار گرفته شوند. تکثیر درختان انجیر از طریق نهال، قلمه، پاجوش، بذر و به روش خوابانیدن انجام می شود. با این حال کاشت درخت انجیر به کمک قلمه و نهال نسبت به دیگر روش ها اولویت دارد، چرا که این روش نسبت به سایر روش های پرورش انجیر نتیجه بخش تر می باشد.
برای کاشت درخت انجیر می توان به دو روش غیر جنسی و جنسی عمل کرد. در روش جنسی، کاشت درخت انجیر به کمک بذر انجام می شود. این روش در حال حاضر چندان متداول نیست، چون کمتر نتیجه بخش می شود. روش های غیر جنسی مورد استفاده برای کاشت درخت انجیر همان روش های نهال، قلمه، پیوند، خوابانیدن و… هستند. در بین تمام روش هایی که برای کاشت و پرورش درخت انجیر استفاده می شوند، استفاده از قلمه بهترین و موثرترین روش برای کاشت می باشد.
برای کاشت درخت انجیر قلمه ای، ابتدا یک گودال با عرضی معادل ۵۰ تا ۸۰ سانتی متر ایجاد کنید. عمق این گودال باید معادل یک متر باشد. بهترین زمان کاشت درخت انجیر، بهار است، بنابراین شما می توانید در ماه اسفند یا همان ابتدای فصل بهار قلمه هایی با قطر ۲ تا ۳ سانتی متر و با طولی معادل ۷۰ تا ۸۰ سانتی متر را انتخاب کرده و بکارید. این قلمه ها باید طوری در خاک قرار بگیرند که یک یا ۲ جوانه قلمه انتخابی، بیرون از خاک باقی بماند. قسمت انتهایی قلمه های انجیر نیز باید پیش از کاشت در داخل هورمون ریشه زایی قرار بگیرد. این اقدام برای ریشه زایی بهتر درخت انجیر انجام می شود. آبیاری قلمه های درخت انجیر باید بعد از کاشت انجام شود.
کاشت درخت انجیر می تواند به کمک نهال ریشه دار و پاجوش نیز انجام شود. قلمه های ریشه دار می توانند گزینه مناسبی برای کاشت باشند. در واقع این قلمه ها احتمال موفقیت در کاشت را به شکل قابل توجهی بالا می برند، همچنین زمان لازم برای ثمردهی درخت انجیر را کمتر می کنند. همین موضوع باعث شده قلمه های ریشه دار برای پرورش درخت انجیر گزینه مناسب تری باشند. برای اینکه کاشت درخت انجیر را به کمک نهال یا پاجوش امتحان کنید، بهتر است در اواخر فصل زمستان دست به کار شوید. برای این کاشت، یک گودال با عمق ۸۰ سانتی متر ایجاد کرده و در ادامه نیز نهال یا پاجوش های مورد نظر را در گودال بکارید.
روش خوابانیدن برای کاشت درخت انجیر گزینه ای ایده آل باشد. اگر شاخه‌ی انجیری که به روش خوابانیدن مورد استفاده قرار می گیرد از نوع منعطف باشد، شما می توانید این شاخه را خم کرده و آن گاه بر روی شاخه خم شده خاک بریزید. در این روش، باید شاخه های خم شده هر چند وقت یکبار (ترجیحا هر دو یا سه هفته) مرطوب شوند. اگر شاخه ای که برای کاشت به روش خوابانیدن انتخاب کرده اید منعطف نیست، بهتر است مقدار کمی از پوست شاخه را جدا کنید. در ادامه نیز اطراف شاخه ای که پوست آن جدا شده را با نایلون و خاک مرطوب به خوبی پوشش دهید. نکته قابل توجه در مورد روش خوابانیدن این است که شما باید شاخه های خوابانده شده را بعد از ریشه دار شدن از گیاه اصلی جدا کنید و به شکل مستقل در محل جدید بکارید.
اگر قرار است چندین درخت انجیر در یک فضا کاشته شوند، بهتر است این درختان فاصله ۱۰ متری از یکدیگر داشته باشند، البته این میزان فاصله برای کاشت درخت انجیر به روش دیم اهمیت بیشتری دارد. اگر درختان انجیر شما از نوع آبی هستند، می توانید فواصل کاشت را نیز کاهش دهید.
کاشت درخت انجیر در فضای گلدان نیز بسیار پرطرفدار است. برای اینکه بتوانید در کاشت گلدانی درخت انجیر موفق باشید، باید چندین ویژگی مهم را مدنظر قرار دهید. قلمه هایی که برای کاشت گلدانی درخت انجیر انتخاب می‌شوند، باید طولی معادل ۱۵ تا ۲۰ سانتی متر داشته باشند. تمامی این نکات برای شانس باروری بیشتر درخت انجیر مد نظر قرار می گیرد. نکته مهم دیگر اینکه قلمه های انتخابی شما برای کاشت گلدانی، باید قطری معادل ۱ تا ۲ سانتی متر داشته باشند.
قلمه ای که برای کاشت گلدانی درخت انجیر استفاده می شود، بهتر است به شکل اریب بریده شود. برش اریب باعث می شود انتهای قلمه تماس بیشتری با سطح خاک داشته باشد. خاکی که برای کاشت گلدانی قلمه استفاده می شود، بهتر است از نوع حاصلخیز و سبک باشد. ترکیبی از مخلوط خاک برگ، کمپوست، ماسه ترکیب شده با کود کمپوست و… می توانند خاک مناسبی برای کاشت گلدانی درخت انجیر باشند. بعد از اینکه خاک گلدان مناسب برای کاشت قلمه های درخت فراهم شد، شما باید ۵۰ درصد از فضای گلدان را با خاک پر کرده و آن گاه قلمه ها را در فضای گلدان قرار دهید. در ادامه نیز بقیه فضای گلدان را با خاک پر کنید.
بهتر است خاک اطراف قلمه را با فشار دست محکم کنید تا قلمه در جایگاه خود ثابت شود. نکته مهم در مورد کاشت قلمه ها این است که آن ها هرگز نباید به شکل وارونه در خاک قرار بگیرند. بعد از کاشت قلمه ها نیز باید بلافاصله آبیاری انجام شود.
درخت انجیر را می توان در فضای باز، ویلا یا حیاط کاشت. در مرحله اول کاشت، باید محل مناسبی را برای کاشت درخت انجیر انتخاب کرد. همان طور که می دانید انجیر کاملا گرمسیری است و به نور مستقیم خورشید برای رشد و پرورش نیاز دارد. محیطی که برای کاشت درخت انجیر در فضای باز انتخاب می کنید، باید آفتاب گیر باشد. مرحله دوم مربوط به انتخاب نهال یا قلمه مناسب برای کاشت درخت انجیر در فضای حیاط است. شما می توانید قلمه های مناسب را ابتدای ماه اسفند از شاخه هایی که دو ساله هستند، انتخاب کنید. بهتر است این قلمه ها طولی بین ۳۰ تا ۵۰ سانتیمتر و قطری معادل ۲ تا ۴ سانتی متر داشته باشند.
برای کاشت قلمه درخت انجیر گودالی با قطر ۴۰ سانتی متر و عمق ۵۰ تا ۶۰ سانتی متر ایجاد کنید. گودال ها باید از هر مانعی مانند دیوار حداقل ۲ متر فاصله داشته باشند. در گام آخر، نهال ها و قلمه های آماده شده باید به آرامی در حفره ایجاد شده قرار بگیرند. آن گاه اطراف قلمه و یا نهال با خاک پر می شود. نکته مهم دیگر در مورد کاشت قلمه ها این است که سر قلمه ها باید حداقل ۱۰ سانتی متر از خاک بیرون باشد.
درخت انجیر چه نوع درختی است و چه مشخصاتی دارد؟
درخت انجیر گیاهی است که حداکثر ارتفاع آن به ۸ متر می رسد. با این حال، پیدا کردن درخت هایی با بیش از ۴ متر ارتفاع کار دشواری است. این موضوع به این دلیل است که درخت انجیر را هرس می کنند. هرس باعث می شود تا باغبانان برداشت راحت تری داشته باشند. اگر درختان انجیر بدون هرس رشد کنند، انجیرهایی که از شاخه‌های بالایی جوانه می زنند احتمالاً به زمین می افتند. این میوه ها بعد از ضربه ناشی از سقوط می ترکند.
درخت انجیر معابد چند ساله است؟
درخت انجیر معابد مثل دیگر درختان انجیر خیلی سریع رشد می کرده و زود شروع به انجیر دادن می کند. این موضوع تکثیر درخت انجیر را نیز ساده تر می کند، به عنوان مثال اگر به هر دلیلی درخت انجیر مادر از بین رفت، می توان درخت انجیر را به سرعت تکثیر کرد.
آیا می توانید درختان انجیر را در داخل خانه پرورش دهید؟
اگر چه برای کاشت درخت انجیر در آب و هوای مختلف محدودیت هایی وجود دارد اما افراد علاقه مند می توانند کشت گلدانی درخت انجیر را تجربه کنند. خوشبختانه در این نوع کاشت، تمام موارد مورد نیاز برای پرورش انجیر کاملاً قابل دسترسی و تنظیم می باشد.
Health Fig © 2024 All Rights Reserved.
contact@healthfig.com
